در ابتدای قرن بیستم میلادی گام های اولیه مدیریت پروژه علمی برداشته شد و به مرور توسعه و پیشرفت نمود که در این نوشتار بطور اختصار به برخی وقایع مهم آن اشاره می گردد.
1911- انتشار اصول مدیریت علمی برای کارخانه فولاد توسط فردریک تایلور . او با طرح موضوع کارسنجی و استاندارد کردن فعالیتها گام ابتدایی را در مدیریت علمی برداشت.
1917- ارائه نمودارمیله ای (Bar Chart) و نمایش تصویری از زمان انجام فعایت توسط هنری گانت بعنوان پدر علم مدیریت پروژه امروزی
1956- تاسیس انجمن مهندسی هزینه های آمریکا(AACE) . این انجمن با رویکرد علمی در خصوص برآورد و کنترل هزینه ها، طراحی کسب و کار ، تحلیل منافع و مدیریت پروژه فعالیت می نماید.
1957- ارائه روش مسیر بحرانی (CPM) توسط شرکت دوپونت . این روش یک مدل زمانبندی مجموعه فعالیت های پروژه می باشد که باهم مرتبط بوده و تشکیل یک شبکه می دهند.
1958- ارائه تکنیک ارزشیابی و بازنگری برنامه(PERT) توسط نیروی دریایی آمریکا. این تکنیک بر اساس روش (CPM) بنیان گردیده است با این تفاوت که عدم قطعیت و احتمالات را در برنامه ریزی منظور می نماید.
1962- ارائه ساختار شکست کار(WBS) توسط دپارتمان دفاع ایالات متحده
1965- تاسیس انجمن بین المللی مدیریت پروژه (IPMA) در سوئیس با هدف ارتقای شایستگی های مدیریت پروژه در ابعاد فردی و سازمانی
1969- تاسیس موسسه مدیریت پروژه( PMI) در آمریکا بعنوان یک سازمان غیر انتفاعی و به منظور ارتقاء دانش مدیریت پروژه حرفه ای . این موسسه در سال 1996 استاندارد معروف مدیریت پروژه PMBOKرا منتشر نمود.
1984- ارائه تئوری محدودیت ها توسط گلدارت اساس این تئوری بر این مبنا است که یک فرآیند از گامهای زیادی تشکیل شده است که هر کدام از آنها ظرفیت خاص خود را برای تبدیل ورودیها به خروجیها دارند. اما فرآیند تنها با سرعت کندترین گام خود قادر به تولید میباشد. بنابراین، برای افزایش خروجی کل فرآیند باید ضعیفترین گام آن (که گلوگاه نامیده میشود) شناسایی و بهبود یابد.
1986- استفاده از روش اسکرام برای مدیریت پروژه . اسکرام یک چارچوب چابک است که با آن می توان مسئله های پیچیده را حل نمود بوبژه مسائلی که تغییرات سریعی دارند.
1989- معرفی متدلوژی (PRINCE) با عنوان پروژه ها در محیط های کنترل شده توسط بخش دولتی انگلستان
1997- ارائه روش مدیریت پروژه بر مبنای زنجیره بحرانی (CCPM)
2001- معرفی بیانیه چابک (Agile Manifesto) این بیانیه با چهار ارزش و ۱۲ اصل ساخته شده است، هدف آن کمک به کشف راه های بهتر توسعه نرم افزار با ارائه یک ساختار واضح و قابل اندازه گیری است که باعث توسعه مجدد، همکاری تیمی و تشخیص تغییر میشود.